bodie sorgeloos 2

Twee jaar. Geen dag gaat voorbij zonder.

J E L L E

meer(klik) en meer(klik)

bericht aan een goegelaar

De combinatie bv/politica die u intikt in “zoeken” is niet de juiste.  U bent wel in de buurt.  Probeer nogmaals, u komt er wel.

zomaar tussssssendoor

creatief met badmuts (herh)

TROEP OP DE STOEP

Wat een geluk dat ik vorig jaar, na mijn bericht van 8 februari 2007, mijn eigen tip opgevolgd heb. Ik ben beschermd. Er is me namelijk iets vreemd overkomen, waarbij dit me handig van pas had kunnen komen. (Her)Lees eerst het bericht van 8 februari 2007.

Hebt u soms ook het gevoel dat u niet echt past in deze wereld? Dat u soms een beetje gek bent? Dat uw gedachten niet pararel lopen met de meeste van uw medemensen? De verklaring ligt voor de hand: aliens sturen uw brein met hun buitenaardse invloeden.

Maar niet gepanikeerd, u kan uw eigen afweerhelm bouwen zodanig dat u weer perfect kan meedraaien in deze wereld. Hoe meer hem u draagt hoe beter u beschermd bent.

Gebruiksaanwijzing vindt u hier

En lees hieronder het relaas van de jongste feiten:

Een tweetal maand geleden vond ik een tag op mijn voetpad (zie foto). Een metalen pin met fluo oranje verf omcirkeld . Het oranje kringetje is ondertussen wat afgesleten maar de pin is nog duidelijk te zien. Nu is dat natuurlijk niet mijn voetpad, maar gewoon de gemeentestoep, maar het was net voor mijn tuinpad. Dus de aanwijzingen waren duidelijk. Men viseerde mij.

Ik sloeg er niet echt acht meer op, maar hield mijn badmuts klaar, je weet maar nooit. Een aantal dagen geleden kreeg ik echter onderstaande vreemde boodschap in mijn mailbox.

WARNING!
WE TAGGE YOU ONE
OF WORLD’S MOST IMPORTANT BLOGGERS.
BEWARE! SATELLITE SPYING!
AS LONG AS NOT PUT ADS ON BLOG, WE YOU DANGEROUS SIGNALS!

Abominabel Engels. Was dat een aanwijzing? Het is inderdaad wel zo dat ik om de haverklap aanbiedingen krijg om voor grof geld reclame op deze blog te zetten, maar mijn principes weerhouden mij hiervan. Maar van wie kwam dan deze vreemde bedreiging? Ik had nog geen advertenties doorgekregen van Aliens om te verwittigen dat ze in peace onderweg waren of van pakweg Russische ambtenaren om het beeld van Poetin op te krikken. Wie had me gevonden? En vooral, wie houdt me in het oog?

Maar zie, vrijdag jl. kwam het verlossende antwoord bij Feyten en Fillet. Ik ben blijkbaar niet de enige blogger die last had van troep op de stoep. Bij mij had de tag enkel een ietwat andere vorm, maar tja, dat heb je met wereldbloggers. Wat een opluchting. Het was maar reclame.

Tot nader order ben ik nog niet ontvoerd door een ruimteschip en heb ik nog geen buitenaardse stof in mijn bloed. En het gaat nog altijd goed met mij. (Dit geheel in tegenstelling tot de vrouw van Spinvis.)

 

 

ti ti ti (herh)

Carnaval in Aalst – Dit bericht van vorig jaar 19 februari hoeft geen commentaar. Of toch: berichtgeving lijkt iets positiever te worden.

Eén keer per jaar word ik zeer chauvinistisch. Ik, die totaal niks heb met mijn geboortestreek heb en zelfs niet eens van Oilsjt ben, maar van één van de omringende gemeenten. Ik, die zelfs geen carnavalgangster ben, maar een van op afstand toekijkende observeerder. Maar elk jaar broeit er iets in me rond deze periode en kan ik niet anders dan het carnaval in Aalst zeer fel verdedigen. Het is een onweerstaanbare drang, ik moet!

Ik kan er niet tegen, de manier waarop het elk jaar in de media afgespiegeld wordt. Dronkemannen, vulgariteiten, vandalisme. Dit is een randverschijnsel dat blijkbaar in de media met “plezier” uitvergroot wordt. Wat Carnaval Aalst is, moet je zelf zien, horen en opsnuiven. Het is uniek en onvergelijkbaar met eender welke andere carnaval. Honderden mensen die zich een heel jaar inzetten om de meest creatieve wagens te maken, prachtige kostuums, inventieve en zeer ironische tot cynische liedjesteksten die met aangepaste dans worden uitgevoerd . En ja, het is van een ander niveau dan een bloedprocessie maar het is minstens even cultureel. Maar toevallig is het Oilstjers dialect niet zo charmant als het Brusselse of het Gentse en klinkt het niet zo hoogstaand. Maar het is vooral zeer surrealistich en absurd én komisch.

Wat ook tot vervelens toe moet herhaald worden is dat er eigenlijk twee stoeten door elkaar lopen: de officiële groepen met hun grote wagens en “losse” groepen. Deze laatste zijn inderdaad dikwijls zeer haastig en slordig ineengeflanst maar getuigen wel van een zeer grote creativiteit en spelen in op de actualiteit, iets wat de grote groepen minder kunnen omdat hun thema meestal lang tervoren vastligt. Het zijn echter steeds deze losse groepjes, die het peper en zout vormen van de stoet, die ze in het journaal tonen maar waarin deze totaal niet tot hun recht komen. De indrukwekkende wagens en groepen worden nooit getoond!

Dus ik breek een lans voor alle Carnavalisten in hart en nieren en kan er alleen maar oprechte bewondering voor hebben!
Zeijer doen voesj!

Vandaag nog een keer door de Aalsterse straten vanaf 14 u.

ramiro’s theme (herh)

Ook in dit videoclipje (uit 2001) mocht (of liever, moest, weer eens wegens gebrek aan geld) ik meespelen. 4 gecaste rollen en al de rest vrijwilligers (gratis drank!!!). Een dolle avond met vrienden, vriendinnen en al mijn geweldige collega’s!

Regie: Raf Wathion

(Blogposting van 24 januri 2007)

Mijn verrassing was groot toen bleek dat E.V. , oud dj, maar nu een gewaardeerde platenbons én echtgenoot van een bekende ex-sportvrouw, me nog steeds kende. Het zal ondertussen toch wel 15 jaar geleden zijn dat we elkaar minstens twee maal per maand ontmoetten in onze favoriete discotheek. Maar kijk. Oude liefde roest niet.

Dit was wat hij me mailde.

“Gerda!! Wat een aangename verrassing om je na zoveel jaar terug te vinden via dit uitmuntend blogje! En dan nog getracteerd worden op een leuk videoclipje, dat ik vanzelfsprekend wel kende maar waar ik je nooit zou opgemerkt hebben indien je het niet had vermeld. Wie let er nu op figuranten? Trouwens, voor mij is enkel de muziek belangrijk. Maar ik moet zeggen, je ziet er nog steeds even stralend uit!

In je commentaar merkte ik echter een kleine “uithaal”. Je kan het je nog steeds niet laten van sneren te geven. Ik herinner me nog levendig je “enthousiaste” en vurige betogen. ’t Is dat je een natuurlijke blondine bent, want anders zou ik nog steeds zweren dat je Italiaanse roots hebt.

Maar terug naar je “uithaal”. De kwestie geld. Zoals je weet ligt dat zeer gevoelig bij het maken van videoclips. De kunst zit er echter in om zó creatief uit de hoek te komen dat elk productiehuis, elke regisseur, DOP en cameraman, elke producer en zijn aanhangsel gewoon een moord zouden doen om die clip te mógen maken. Je zal maar de MIA-award “beste videoclip” winnen. We moeten helemaal geen grote budgetten ter beschikking stellen.

En nog sterker: onze marketingmensen slagen er dan later in om deze clip te verkopen als gemaakt door de artiest zelf, met veel inzet, creativiteit en hard werk. Te gaan lopen met de pluimen van een ander ahw. Alsof alles uit de losse hand is gedaan, met medewerking van familie en vrienden, wat studenten van het Rits of semi-fotografen. (In veel gevallen is dit natuurlijk ook wel zo, net omdat je ergens wel gelijk hebt: er is géén geld voor videoclips. Het is te zeggen, er is véél geld, maar enkel voor onze eigen aandeelhouders, niet om het uit te geven aan anderen.) Je moest eens weten hoe we hier regelmatig op vergaderingen in ons vuistje lachen om de zotten van deze wereld die alles doen voor een plaatsje in de spotlights. Waarom er niet van profiteren dan?

Dus, keep up the good work! Blijf figureren! Tot zolang je toonbaar blijft natuurlijk! Want anders kunnen we ook niks meer met je aanvangen.

Erik.

auw (herh)

Volgende reactie op mijn onderstaand blogbericht van 17 januari 2007 vond ik vandaag in mijn mailbox:

Ma chère Gerda, pense ce que tu veux, mais mois, depuis aujourd’hui, je suis la “leading lady” de la France!

Et toi?

Liberté, Égalité, Fraternité.
Vive le président et sa femme!

C.B. aka Madame Sarkozy

Tja.

17 januari 2007:

Hoe het komt dat er iets succes heeft en iets anders niet: is het marketing, media-aandacht en airplay, geluk, de juiste mensen kennen, of al deze factoren samen?

Dit kwam weer eens bij me op toen ik deze middag Carla Bruni, een voormalig fotomodel, op de radio hoorde. Wat zij doet heeft niet veel uitstaans meer met zingen, zij zingt zoals ik spreek: met veel moeite alsof ze telkens haar laatste adem aan het uitblazen is en met poliepen op de stembanden. Toch heeft ze van haar eerste CD 2 miljoen exemplaren verkocht en wordt ze gewaardeerde in het zgn. “ernstiger” circuit. In De Standaard van vandaag lees ik dan dat dit Poëzie is. “Bruni zet elf gedichten op muziek en verleidt de fan met een intimistische lezing”. Ik ben geef fan, ik vind het gewoon slecht. Het doet zelfs pijn aan mijn oren.

Waarom hebben prachtige, tot diep in je ziel snijdende stemmen zoals Chan Marchall, Feist, de zusjes van Coco Rosie, zelfs Emiliana Torrini niet het grote succes dat ze verdienen met zo een stemmen en talenten? Omdat ze toevallig niet zo in de smaak vallen bij de muziekrecensenten, bij radio- en tv- programmamakers, omdat ze ietwat eigenzinnig, tegendraads en niet mediageil zijn? Of omdat ze gewoon zo goed zijn dat iedereen die zou kunnen bijdragen tot hun bekendheid deze pareltjes helemaal voor zichzelf willen houden? (beste concert van 2006!)

emma toch! (herh.)/lalola/louis louise vtm

De directeur van een bekend productiehuis, een goede vriend van me, verkoos dit berichtje van 6 januari 2007 als zijn favoriete posting van het afgelopen jaar. Hij mailde me onderstaande primeur:

Hey Gerda!

Je hebt helemaal gelijk, dat “Emma” telenovella-ONDING is niet te doen. Je weet, wij kunnen veel beter! Dat is ons motto! We hebben het al bewezen met “Sara”, dat een groot succes is. Zoals je wellicht ook al zal vernomen hebben (heb ik je gemist op ons sneak-preview feestje??) via de vakpers en andere media, komen we in september met een nog subliemere telenovella, die werkelijk alles zal overklassen: “LALOLA” over een MACHO DIE DOOR EEN WAARZEGSTER WORDT OMGETOVERD IN EEN VROUW”. Een stukje zedenkomedie in ware Almodovar stijl!

Als primeur voor je blog, een kleine synopsis.

“Lalola is een beetje een triestige, eenzame figuur die zijn dagen doorbrengt met het zappen tussen belspelletjes, teleshopping en astrologenprogramma’s en het telefoneren naar die diverse programma’s. Op een dag raakt hij binnen in “Voorspel je toekomst” op WijfTV. De astrologe van dienst voorspelt hem een allesbepalende ommezwaai in zijn leven en ze straalt haar bovennatuurlijke gaven door het tv-scherm zodat Lalola in een prachtige blonde stoot verandert.

Onmiddellijk gaat er een nieuwe toekomst voor haar/hem open: ze krijgt al meteen een aanbieding om als langbenig model te poseren bij de Ferrari’s op het autosalon. Daar wordt ze ontdekt door de organisator van de Miss Belgian Beauty wedstrijden. Deze trekt direct met haar naar de Carré alwaar hij haar zijn liefde verklaart. Zij speelt dit spel sluw mee want ze weet natuurlijk dat deze man vele deuren voor haar kan openen. O.a. die van Regi, die al snel brood ziet in haar goed in de markt liggende Barbieschoonheid en met haar een singeltje opneemt.

Daarna verschijnt ze samen met de winnaar van de reality-soap, “FC Nerds” op het gala van de gouden schoen. De roddelpers spreekt van een nieuw Miss/Sportkoppel.

Vele afleveringen lang zullen we vervolgens vullen met tv-in-tv dmv haar BV-avonturen, waarin alle grenzen tussen ficite en non-fictie zullen vervagen. Een eigen tv-show, een realityprogramma waarin ze een man zoekt – want I.C. heeft ze ondertussen al bedankt voor bewezen diensten en gedumpt omdat er in een “omgeturndeman-zoekt-man” een groter uitmelkpotentieel zit – een quiz, een eigen blad, een boek en een blog die ze natuurlijk beide laat schrijven door een ghostwriter, om te eindigen op de boekenbeurs met een man, een kind (“de grote bevallingshow”!!), een grote tv-familie, een villa in Brasschaat, gekocht uit een faillissement van een in de goot geraakte voormalige tv-ster (wegens gebrek aan een nieuw contract), een vakantiewoning in de Ardennen van haar schoonfamilie (alles voor de show!), een ochtendprogramma op Radio1 waar ze Annelies Beck vervangt en een optreden op Werchter waar ze een natuurgetrouwe playback zal geven van Amy Winehouse aangezien ze ondertussen zelf zwaar aan de drank en andere geestesverruimendemiddelen zit.”

Tot zover de eerste reeks. Maar Gerda, ik kan je in alle vertrouwen vertellen dat er nu al volop zwaar wordt gebrainstormd over een tweede serie. Diverse geniale ideeën werden al naar voor gebracht: we zouden kunnen haar afkickpogingen volgen gecombineerd met opnames in diverse ziekenhuizen in psychiatrische instellingen om tenslotte te eindigen met (life-on-tape!) haar eigen zelfmoord! En van de begrafenis maken we dan natuurlijk ook één tv-feest!

Ja, Gerda, je leest het goed: een compilatie van tien jaar commerciële televisie verzamelt in de ultieme telenovella – realityserie! Op naar een Emmy Award!

Chiao!x

zonen en dochters (herh.)

Op 10/01/2006 vroeg ik me onderstaande af;

Waarom staat er op vrachtwagens steeds “Verschueren&Zoon”, “De Rijcke&Zonen” enz.. maar nooit “Schevernel&dochter”?

Moet je op een brief naar De Post een postzegel plakken?

De heer Verschueren stuurde mij onderstaande verhelderend antwoord:

“Madam, omdat mijn kind een jongen is en dus een zoon, zo simpel is dat.”

De post heeft me nog steeds niet geantwoord.

tv lijstje 2006 (herh.)

We hebben een winnaar! Onderstaande mail mocht ik op 4 december ontvangen:

Dear Gerda,

I have just finished reading your blogpost dd. november, 20th. I was delighted to see that you were quoted on several blogs regarding the Clickx award. I consider it an honor to know a person who has been recognized and quoted by such respectable other bloggers.

Call it nostalgia, if you wish, but as I was glancing over some of the accounts we have had for several years, I stopped when I arrived at your name. It has been a long time since our very first transaction was initiated, and it is with a great sense of pride that I realize how far both of us have come since that day so many years ago. The fact that our relationship has not only lasted, but has flourished over this period of time, is most rewarding.

Thank you for the past, for the present, and may the future be a continuance of that which was established on june, 1997.

As token of my gratitude I present you hereby the “BEST BBC-SHOP CUSTOMER OF 2007” award. I hope that next year turns out to be as or more successful than this year for you. Keep up the good work! I look forward to congratulating you in person and to meet you once again in our BBC-shop in London.

Yours truly,

Sir M.L.
Chairman BBC Trust

In 2007 bleef ik namelijk evenveel Britse topseries kopen als in 2006, hier volgt het lijstje, verschenen op mijn blog op 04/01/2007

Mijn persoonlijke TV top 10 in 2006 in willekeurige volgorde:

Shameless, Spooks, State of Play, The State Within, Green Wing, How do you solve a problem like Maria, Terzake, Morgen Beter (vooral om me te ergeren), Zomergasten, Panorama zomeruitzendingen.

Oorspronkelijk bericht en reacties lees hier